“Ik heb echt dingen aangepast.”

Wilma’s echtgenoot kreeg 18 jaar geleden een hersenbloeding. Sindsdien is ze mantelzorger. “Eerst identificeerde ik me helemaal niet met die term. Het overkomt je en je past je aan. Ik kook gewoon iedere dag voor ons. Maar eerst kookte mijn man meestal …”

“Eye-opener”
Wilma werkte als leidinggevende bij de overheid. Diverse medewerkers bleken moeite te hebben om werk en mantelzorg te combineren. Wilma startte een project om hier samen aandacht aan te besteden. “Als introductie vertelde ik over mijn eigen situatie, en toen pas drong het goed tot me door ook ik écht mantelzorger ben.” Inmiddels is ze gestopt met werken, mede door de zorgtaken thuis. Ze is een optimist, pakt dingen als vanzelfsprekend op en heeft verschillende hobby’s. “We hebben veel lieve mensen om ons heen. Binnenkort ga ik een weekje weg. Dan komt een vriendin bij ons in huis. Ik hoef dat soort dingen niet eens te vragen, mensen bieden het aan.”

Kennismaking met BordjeVol
Wilma is bestuurslid van de Stichting Welzijn Hattem. Monique, coördinator van het Steunpunt Mantelzorg, introduceert BordjeVol dat zij net voor het Steunpunt heeft aangeschaft. Wilma: “Het ziet er mooi en aantrekkelijk uit, daarom ging ik er graag mee aan de slag. Het was wel confronterend om de stapel kaartjes op ‘Mijn bordje’ te zien groeien. Ik dacht dat ik het allemaal goed geregeld had. Maar het blijkt eigenlijk best heel veel.” Ook de twee meters maken indruk. “Op de bovenste geef ik aan dat ik mijn bordje niet zo heel vol vind. Maar tot mijn eigen verbazing zet ik mijn volhoudtijd op 1,5 jaar. Ik ben nu 65, ben twee keer ernstig ziek geweest, zie mensen om me heen die het moeilijker krijgen … Dat maakt me bewust van mijn eigen kwetsbaarheid.”

Inzicht én actie
“Wat ik bijzonder vind aan BordjeVol is dat de spelvorm ervoor zorgt dat een zwaar onderwerp op een behapbare manier inzichtelijk en bespreekbaar wordt. Ik verliet het gesprek met een luchtig gevoel én met de behoefte om over bepaalde dingen na te gaan denken. Bij thuiskomst heb er meteen met mijn man over gesproken, het gaat hem ook aan.”

Mist Wilma nog elementen in BordjeVol of zitten er juist overbodige stappen in? “Nee, het werkt echt heel goed. Al gaat het uiteindelijk natuurlijk om wat je ermee doet. Ik dacht dat ik nog in het denkproces zat. Maar nu we het er zo over hebben, merk ik dat er toch best veel in gang is gezet. Ik ben bijvoorbeeld gestopt met naailes: daar krijg ik geen energie meer van. Ik wil juist wel graag blijven tuinieren, want dat vind ik heerlijk. En ik kies mijn sociale contacten bewuster.”

Durf te vragen

Ze vervolgt: “Kleine dingen maken al verschil. Mijn man gaat wekelijks naar sportles. Als ik hem niet kan brengen, vervalt deze activiteit voor hem. Maar een van onze vrienden wil vast ook wel eens rijden. Door BordjeVol denk ik nu over dat soort zaken na. Maar die hulp echt vragen, dat is stom genoeg toch een drempel.” Dan komt Huppla ter sprake, een instrument waarin vrienden hun hulpaanbod concreet laten zien. “O ja, Monique tipte me daarop. Daarmee kan ik vast mensen makkelijker betrekken. Ik ga dus proberen vrienden te vragen hoe zij het vinden als ik Huppla ga gebruiken, maar eerlijk gezegd is dit een behoorlijke drempel. Ik ben nogal een doe-het-zelf-type.”

Lees ook het interview met Monique, Coördinator Steunpunt Mantelzorg Hattem, die BordjeVol gebruikte in gesprek met Wilma en andere mantelzorgers.